Տիգրան Մեծը Հին աշխարհի քաղաքական, պետական և ռազմական գործիչներից է, Հայկական աշխարհակալ տերության ստեղծողը, հելլենիզմի դարաշրջանի վերջին մեծ տիրակալը:

 Հռոմեացի պատմիչները Տիգրան -ին անվանել են Հռոմի «զորեղ թշնամի» Արևելքում, «հզորագույն թագավոր», «մեծագույն թագավոր, որ տիրակալում էր մեծ փառքով»:

Տիգրան մեծը որպես պետական գործիչ շատ հզոր էր և մարտունակ։նրա օրոք պետությունը ըլայնեց իր տարածքները,վերամիավորեց Մեծ Հայքը։Նորաստեղծ հայկական տերությունը դյուրությամբ կառավարելու համար Տիգրան Մեծը հիմնեց մի շարք փոխարքայություններ ու կուսակալություններ, որոնց կառավարիչներ կարգեց իր մերձավոր ազգականներին ու հավատարիմ մեծատոհմիկներին:տիգրան մեծը բացի նոր տարածքներ գրավելուց նաև շենացնում ,վերակառուցում էր հին և վատ վիճակում գտնվող քաղաքները։Նորաստեղծ քաղաքները արագորեն բնակեցնելու նպատակով Տիգրանը նվաճված երկրներից մեծ թվով արհեստավորներ ու առեւտրականներ վերաբնակեցրեց այնտեղ,որով միջավայր ստեղծեց նրանց համար իրենց գործով զբաղվելու։Եվ այս ամենը խոսում է այն մասին ,որ նա լավ և արժանի թագավոր էր իր երկրի համար։

Տիգրան Մեծը որպես քաղաքական գործիչ նույնպես շատ հզոր էր։Առանց դադարի ընդլայում էր իր տերության տարածքը։Տիգրան Մեծը կնքել է բազմթիվ դաշինքներ , որոնցից ավելի հիշարժան էր Միհրդատ Զ Եվպատորի հետ կնքած դաշինքը ։Դաշինքը ամրապնդելու նպատակով Տիգրանը կնության վերցրեց Միհրդատի դստերը` Կլեոպատրային:Պարթեւստանի դեմ պատերազմում Տիգրան Մեծը նախ` ազատագրեց Հայոց Միջագետք եւ Կորդուք «աշխարհները», ինչպես նաեւ` «70 հովիտները», ապա` պարթեւներին դուրս մղեց Ատրպատականից եւ Հյուսիսային Միջագետքից։ Այսպիսով նա դուրս էր մղում պարթևներին ինչով իսկ տարածք էր ազատում իր ժողովրդի համար։